Drogowe ogrodzenia typu U-12 stosuje się w celu ochrony pieszych i oddzielenia ich od jezdni, uniemożliwienia im przekraczania jezdni w miejscach niedozwolonych lub skanalizowania ruchu pieszych. Ogrodzenia mogą być segmentowe lub łańcuchowe.

Podgrupą ogrodzeń drogowych typu U-12 są bariery drogowe u-12a (ogrodzenia segmentowe U-12a, bariery chodnikowe U-12a) występują w postaci ram z poprzeczkami, prętami, siatkami, przezroczystymi płytami itp. Wysokość barier drogowych u-12a powinna wynosić od 80 cm do 120 cm (nad gruntem), przy czym mniejszą wysokość należy stosować w miejscach, w których bariery mogą ograniczyć widoczność kierującym pojazdami, np. w obrębie skrzyżowań, przejść dla pieszych itp.

Bariery drogowe u12-a jako ogrodzenia segmentowe można umieszczać np. obok jezdni, w chodnikach, na krawędzi pobocza, na pasie dzielącym jezdnie, na wysepkach przystanków tramwajowych od strony jezdni dla wygrodzenia torowiska.

Bariery drogowe U-12a - typ olsztyński

Do grupy barier drogowych U-12a zaliczamy bariery typu olsztyńskiego. Bariera "olsztyńska" składa się z jednego słupka oraz owalnego przęsła o wysokości 550 mm. W czasie montażu barier drogowych typu olsztyńskiego pierwszy startowy moduł łączy się z kolejnym modułem poprzez skręcanie. Na końcu tak zbudowanego ciągu wygrodzeniowego znajduje się tzw. słupek kończący (zamykający ciąg montażowy).

Dla barier olsztyńskich montowanych w jednym ciągu należy dokupić dodatkowy słupek kończący (ilość barier + 1 słupek). W przypadku montażu w kilku odcinkach, do każdego ciągu należy uwzględnić dodatkowy słupek kończący.