Rękawice ochronne – normy i ogólne wymagania
Wszystkie normy testowania i oznaczenia rękawic ochronnych są ustanawiane i nowelizowane przez Europejski Komitet Normalizujący w porozumieniami ze wszystkimi krajami należącymi do UE. W Polsce pieczę nad normami sprawuje Polski Komitet Normalizujący.
Co określa norma EN:420?
Norma EN 420 określa ogólne wymagania dotyczące produkcji, nieszkodliwości materiałów, wygody, wydajności oraz odporności rękawic na uszkodzenia. Dotyczy wszystkich rodzajów rękawic ochronnych zarówno tych, które są przystosowane do ochrony przeciw uszkodzeniom mechanicznym i chemicznym.
Czym jest norma EN:388?
Norma EN:388 to europejska norma stosowana do oceny mechanicznych zagrożeń dla ochrony rąk. To norma, która określa poziom ochrony przed ścieraniem, przecięciem, przekłuciem i rozerwaniem. Wszystko zależy od materiału, z jakiego wykonane są rękawice do montażu ostrych elementów. Rękawice antyprzecięciowe - należą do II kategorii ryzyka (kategorie ryzyka określa Norma EN 420).
Norma EN 388 oznaczona jest piktogramem, przy którym określa się poziomy jakości rękawic, każda z tych liczb oznacza poziom wytrzymałości na dane zagrożenie.
Jakie parametry oznacza norma EN 388:2004?
Piktogramowi “ryzyko mechaniczne” towarzyszy 4-cyfrowy numer. Poziomy jakości muszą być umieszczone w widocznym miejscu, obok piktogramu bezpośrednio na opakowaniu, które zawiera rękawice.
A - Odporność na przetarcie (cykle)
Pomiar odporności rękawic ochronnych na ścieranie, to dokładne obliczeniem ilości cykli, które powodują przetarcie testowanego materiału rękawic ochronnych.
B - Odporność na przecięcie test Coup (współczynnik)
Pomiar odporności na przecięcie wykonuje się przy pomocy testu Coup. Wynikająca z liczby cykli wymaganych do przecięcia próbki przy stałej prędkości ostrza.
C - Odporność na rozerwanie (niutony)
Wynikająca z wartości siły niezbędnej do rozerwania próbki
D - Odporność na przekłucie (niutony)
Wynikająca z wartości siły niezbędnej do przebicia próbki szpicem standardowej wielkości
Jakie parametry oznacza norma EN 388:2016?
Test Coup został doprecyzowany poprzez lepszą kontrolę ostrza testowego, szczególnie jeśli materiał rękawicy tępi ostrze. W takiej sytuacji testem odniesienia staje się EN ISO 13997. Dodano piątą cyfrę pod piktogramem, aby określić poziom ochrony przed przecięciem zgodnie z metodą ISO 13997. Jeśli w czasie testu materiał, z którego wykonana jest rękawica nie tępi ostrza noża, test Coup pozostaje testem odniesienia. Istnieje jednak dobrowolna możliwość podania poziomu wskaźnika odporności zgodnie z normą ISO 13997.
Piktogramowi “ryzyko mechaniczne” towarzyszy 5-cyfrowy numer. Poziomy jakości muszą być umieszczone w widocznym miejscu, obok piktogramu na opakowaniu bezpośrednio zawierającym rękawice.
A - Odporność na przetarcie
wynikająca z liczby cykli wymaganych do przetarcia testowanej rękawicy
B - Odporność na przecięcie Test Coup
wynikająca z liczby cykli wymaganych do przecięcia próbki przy stałej prędkości ostrza
C - Odporność na rozerwanie
wynikająca z wartości siły niezbędnej do rozerwania próbki
D - Odporność na przekłucie
wynikająca z wartości siły niezbędnej do przebicia próbki szpicem standardowej wielkości
E - Odporność na przecięcie ISO
wynikająca z wartości siły niezbędnej do przebicia próbki szpicem standardowej wielkości
(F) - Nowy test wg. normą EN 13594 : 2015, umożliwiający podanie poziomu ochrony przed uderzeniami. Jeśli rękawice zostały poddane badaniu, litera P jest dodana do pięciu znaków pod piktogramem
Test Coup, a metoda ISO 13997
Test Coup polega na badaniu odporności na przecięcie materiału, z których są wykonane rękawice ochronne do montażu zasieków. Badanie metodą Coup sprawdza się przy materiałach, które nie tępią ostrza noża. Dlatego wraz z nowelizacją w 2016 roku dodano nową metodę badania odporności na przecięcia. TDM odbywa się zgodnie z metodą ISO 13997. Jeżeli materiał tępi ostrze wymagane jest badanie właśnie tą metodą, ponieważ test Coup może być niewiarygodny.
